chrome.webviewTag

Opis

Użyj tagu webview, aby aktywnie wczytywać treści z internetu przez sieć i umieścić je w aplikacji Chrome. Aplikacja może kontrolować wygląd elementu webview i wchodzić w interakcje z treściami z internetu, inicjować nawigację na umieszczonej stronie internetowej, reagować na pojawiające się w niej zdarzenia błędy i wykonywać inne działania (patrz Użycie).

Uprawnienia

webview

Typy

ClearDataOptions

Opcje określające, które dane mają zostać wyczyszczone przez aplikację clearData.

Właściwości

  • od

    Liczba opcjonalnie

    Wyczyść dane zebrane tego dnia lub po tej dacie podane w milisekundach od początku epoki (dostępne za pomocą metody getTime obiektu JavaScript Date). Jeśli go nie ma, przyjmuje się wartość domyślną 0 (co powoduje usunięcie wszystkich danych przeglądania).

ClearDataTypeSet

Zbiór typów danych. Brakujące właściwości są interpretowane jako false.

Właściwości

  • pamięć podręczna aplikacji

    wartość logiczna opcjonalna

    Pamięć podręczna aplikacji na stronach internetowych.

  • Pamięć podręczna

    wartość logiczna opcjonalna

    Chrome 44 i nowsze wersje

    Od wersji Chrome 43 Pamięć podręczna przeglądarki. Uwaga: usunięcie danych powoduje wyczyszczenie całej pamięci podręcznej, a nie tylko określonego zakresu.

  • ciastka

    wartość logiczna opcjonalna

    Pliki cookie partycji.

  • fileSystems

    wartość logiczna opcjonalna

    Systemy plików witryn.

  • indexedDB

    wartość logiczna opcjonalna

    Dane IndexedDB witryn.

  • localStorage

    wartość logiczna opcjonalna

    Dane dotyczące pamięci lokalnej witryn.

  • persistentCookies

    wartość logiczna opcjonalna

    Chrome w wersji 58 i nowszych

    Trwałe pliki cookie partycji.

  • sessionCookies

    wartość logiczna opcjonalna

    Chrome w wersji 58 i nowszych

    pliki cookie sesji partycji;

  • webSQL

    wartość logiczna opcjonalna

    Dane WebSQL witryn.

ContentScriptDetails

Chrome 44 i nowsze wersje

Szczegóły skryptu treści do wstrzyknięcia. Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji skryptów treści.

Właściwości

  • all_frames

    wartość logiczna opcjonalna

    Jeśli all_frames to true, oznacza to, że JavaScript lub CSS powinien być wstrzyknięty we wszystkich ramkach bieżącej strony. Domyślnie all_frames ma wartość false, a JavaScript lub CSS jest wstrzykiwany tylko w górnej ramce.

  • css

    InjectionItems opcjonalnie

    Kod CSS lub lista plików CSS do wstrzykiwania na pasujących stronach. Są one wstawiane w kolejności, w jakiej się pojawiają, przed utworzeniem lub wyświetleniem elementu DOM na stronie.

  • exclude_globs

    string[] opcjonalny

    Stosowana po dopasowaniach, aby wykluczać adresy URL pasujące do tego wzorca. Ma na celu emulowanie słowa kluczowego @disable Greasemonkey.

  • exclude_matches

    string[] opcjonalny

    Wyklucza strony, do których w innym przypadku zostałby wstrzyknięty ten skrypt treści.

  • include_globs

    string[] opcjonalny

    Stosowana po dopasowaniach, aby uwzględniać tylko te adresy URL, które również pasują do tego wzorca. Ma na celu emulowanie słowa kluczowego @include Greasemonkey.

  • js

    InjectionItems opcjonalnie

    Kod JavaScript lub lista plików JavaScript do wstrzykiwania na pasujących stronach. Są one wstawiane w kolejności, w jakiej się pojawiają.

  • match_about_blank

    wartość logiczna opcjonalna

    Określa, czy wstawić skrypt treści na stronach about:blank i about:srcdoc. Skrypty treści będą wstrzykiwane tylko na stronach, których URL dziedziczenia pasuje do jednego z wzorców zadeklarowanych w polu dopasowań. Dziedziczny URL to adres URL dokumentu, który utworzył ramkę lub okno. Skryptów treści nie można wstawiać w ramkach w trybie piaskownicy.

  • dopasowania

    string[]

    Określa strony, na których będzie wstrzykiwany ten skrypt treści.

  • nazwa

    string,

    Nazwa skryptu z treścią do wstrzyknięcia.

  • run_at

    RunAt opcjonalnie

    Kod JavaScript lub CSS zostanie wstawiony na karcie najszybciej. Wartość domyślna to „document_idle”.

ContentWindow

Uchwyt wiadomości do okna gościa.

Właściwości

  • postMessage

    void

    Publikuje komunikat w umieszczonej treści internetowej, o ile w umieszczonej treści wyświetla się strona ze źródła docelowego. Ta metoda jest dostępna po zakończeniu wczytywania strony. Wykryj zdarzenie contentload, a następnie wywołaj metodę.

    Gość będzie mógł wysyłać odpowiedzi do umieszczonego elementu, publikując wiadomość do event.source w otrzymanym wydarzeniu.

    Ten interfejs API jest taki sam jak interfejs API HTML5 postMessage do komunikacji między stronami internetowymi. Umieszczanie może nasłuchiwać odpowiedzi, dodając odbiornik zdarzeń message do własnej ramki.

    Funkcja postMessage wygląda tak:

    (message: any,targetOrigin: string)=> {...}

    • wiadomość

      Dowolne

      Obiekt wiadomości do wysłania do gościa.

    • targetOrigin

      string,

      Określa, jakie musi być źródło okna gościa, aby zdarzenie zostało wysłane.

ContextMenuCreateProperties

Chrome 44 i nowsze wersje

Właściwości

  • zaznaczono

    wartość logiczna opcjonalna

    Początkowy stan pola wyboru lub elementu opcji: true w przypadku zaznaczenia i false (fałsz) w przypadku zaznaczenia. W danej grupie opcji można w danym momencie wybrać tylko jedną opcję.

  • konteksty

    [ContextType,...ContextType[]] opcjonalnie

    Lista kontekstów, w których pojawi się ta pozycja menu. Jeśli nie zostanie określony, domyślna wartość to ['strona'].

  • documentUrlPatterns

    string[] opcjonalny

    Umożliwia ograniczenie stosowania elementu tylko do dokumentów, których adres URL pasuje do jednego z podanych wzorców. (dotyczy to również ramek). Szczegółowe informacje na temat formatu wzorców znajdziesz w sekcji Wzorce dopasowania.

  • włączone

    wartość logiczna opcjonalna

    Określa, czy ta pozycja menu kontekstowego jest włączona czy wyłączona. Domyślna wartość to true.

  • id

    ciąg znaków opcjonalny

    Unikalny identyfikator przypisany do tego elementu. Wymagane na stronach wydarzeń. Nie może być taki sam jak inny identyfikator tego rozszerzenia.

  • parentId

    ciąg|numer opcjonalny

    Identyfikator nadrzędnego elementu menu. Oznacza element podrzędny w stosunku do wcześniej dodanego elementu.

  • targetUrlPatterns

    string[] opcjonalny

    Działa podobnie do documentUrlPatterns, ale umożliwia filtrowanie na podstawie atrybutu src tagów img/audio/video i href tagów kotwicy.

  • title

    ciąg znaków opcjonalny

    Tekst do wyświetlania w elemencie. Jest wymagany, chyba że type jest separatorem. Jeśli kontekst to „Wybór”, możesz użyć w ciągu znaków %s, aby wyświetlić zaznaczony tekst. Jeśli na przykład wartość tego parametru to „Przetłumacz „%s” na język Pig Latin”, a użytkownik wybierze słowo „fajne”, element menu kontekstowego dla tego wyboru to „Przetłumacz »fajne« na język Pig Latin”.

  • Niestandardowy typ treści

    ItemType opcjonalnie

    Typ pozycji menu. Jeśli nie zostanie określony, domyślna wartość to „normalny”.

  • onclick

    void opcjonalny

    Funkcja, która zostanie wywołana po kliknięciu elementu menu.

    Funkcja onclick wygląda tak:

    (info: OnClickData)=> {...}

    • informacje

      Informacje o klikniętym elemencie i kontekście kliknięcia.

ContextMenus

Chrome 44 i nowsze wersje

Właściwości

  • onShow

    Zdarzenie<functionvoidvoid>

    Uruchamiane przed wyświetleniem menu kontekstowego na tym urządzeniu webview. Można go użyć, aby wyłączyć to menu kontekstowe, wywołując event.preventDefault().

    Funkcja onShow.addListener wygląda tak:

    (callback: function)=> {...}

    • wywołanie zwrotne

      funkcja

      Parametr callback wygląda tak:

      (event: object)=>void

      • event

        obiekt

        • preventDefault

          void

          Wywołaj to polecenie, aby nie wyświetlać menu kontekstowego.

          Funkcja preventDefault wygląda tak:

          ()=> {...}

  • create

    void

    Tworzy nową pozycję menu kontekstowego. Pamiętaj, że jeśli podczas tworzenia wystąpi błąd, możesz się tego dowiedzieć, dopóki nie uruchomi się wywołanie zwrotne tworzenia (szczegóły znajdziesz w runtime.lastError).

    Funkcja create wygląda tak:

    (createProperties: object,callback?: function)=> {...}

    • createProperties

      obiekt

      Właściwości użyte do utworzenia elementu

    • wywołanie zwrotne

      funkcja opcjonalnie

      Parametr callback wygląda tak:

      ()=>void

    • returns

      string|number

      Identyfikator nowo utworzonego elementu.

  • usuwania

    void

    Usuwa pozycję menu kontekstowego.

    Funkcja remove wygląda tak:

    (menuItemId: string|number,callback?: function)=> {...}

    • menuItemId

      string|number

      Identyfikator elementu menu kontekstowego do usunięcia.

    • wywołanie zwrotne

      funkcja opcjonalnie

      Parametr callback wygląda tak:

      ()=>void

  • removeAll

    void

    Usuwa wszystkie pozycje menu kontekstowego dodane do: webview.

    Funkcja removeAll wygląda tak:

    (callback?: function)=> {...}

    • wywołanie zwrotne

      funkcja opcjonalnie

      Parametr callback wygląda tak:

      ()=>void

  • zaktualizowanie

    void

    Aktualizuje wcześniej utworzony element menu kontekstowego.

    Funkcja update wygląda tak:

    (id: string|number,updateProperties: object,callback?: function)=> {...}

    • id

      string|number

      Identyfikator elementu do aktualizacji.

    • updateProperties

      obiekt

      Właściwości do zaktualizowania. Może mieć te same wartości co funkcja tworzenia.

    • wywołanie zwrotne

      funkcja opcjonalnie

      Parametr callback wygląda tak:

      ()=>void

ContextMenuUpdateProperties

Chrome 44 i nowsze wersje

Właściwości

  • zaznaczono

    wartość logiczna opcjonalna

    Stan pola wyboru lub elementu opcji: „true” (prawda) w przypadku zaznaczenia oraz „false” (fałsz) w przypadku odznaczenia. W danej grupie opcji można w danym momencie wybrać tylko jedną opcję.

  • konteksty

    [ContextType,...ContextType[]] opcjonalnie

    Lista kontekstów, w których pojawi się ta pozycja menu.

  • documentUrlPatterns

    string[] opcjonalny

    Umożliwia ograniczenie stosowania elementu tylko do dokumentów, których adres URL pasuje do jednego z podanych wzorców. (dotyczy to również ramek). Szczegółowe informacje na temat formatu wzorców znajdziesz w sekcji Wzorce dopasowania.

  • włączone

    wartość logiczna opcjonalna

    Określa, czy ta pozycja menu kontekstowego jest włączona czy wyłączona.

  • parentId

    ciąg|numer opcjonalny

    Identyfikator nadrzędnego elementu menu. Oznacza element podrzędny w stosunku do wcześniej dodanego elementu. Uwaga: nie możesz zmienić elementu tak, aby był podrzędny jednego z jego elementów podrzędnych.

  • targetUrlPatterns

    string[] opcjonalny

    Działa podobnie do documentUrlPatterns, ale umożliwia filtrowanie na podstawie atrybutu src tagów img/audio/video i href tagów kotwicy.

  • title

    ciąg znaków opcjonalny

    Tekst, który ma być wyświetlany w elemencie

  • Niestandardowy typ treści

    ItemType opcjonalnie

    Typ pozycji menu.

  • onclick

    void opcjonalny

    Funkcja, która zostanie wywołana po kliknięciu elementu menu.

    Funkcja onclick wygląda tak:

    (info: OnClickData)=> {...}

    • informacje

      Informacje o klikniętym elemencie i kontekście kliknięcia.

ContextType

Chrome 44 i nowsze wersje

Różne konteksty, w których może pojawiać się menu. Określenie „all” jest równoważne z kombinacją wszystkich innych kontekstów.

Typ wyliczeniowy

"audio"

DialogController

Interfejs został dołączony do zdarzeń DOM dialog.

Właściwości

  • anuluj

    void

    Odrzuć okno dialogowe. Odpowiednik kliknięcia Anuluj w oknie confirm lub prompt.

    Funkcja cancel wygląda tak:

    ()=> {...}

  • ok

    void

    Zaakceptuj okno. Odpowiednik kliknięcia OK w oknie dialogowym alert, confirm lub prompt.

    Funkcja ok wygląda tak:

    (response?: string)=> {...}

    • odpowiedź

      ciąg znaków opcjonalny

      Ciąg odpowiedzi, który ma być przesłany gościowi w momencie akceptowania okna prompt.

DownloadPermissionRequest

Typ obiektu request powiązanego ze zdarzeniem DOM download permissionrequest.

Właściwości

  • requestMethod

    string,

    Typ żądania HTTP (np. GET) powiązany z żądaniem pobierania.

  • URL

    string,

    Żądany adres URL pobierania.

  • allow

    void

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    ()=> {...}

  • odmów

    void

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to działanie domyślne, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    ()=> {...}

FileSystemPermissionRequest

Typ obiektu request powiązanego ze zdarzeniem DOM filesystem permissionrequest.

Właściwości

  • URL

    string,

    Adres URL ramki, która prosi o dostęp do lokalnego systemu plików.

  • allow

    void

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    ()=> {...}

  • odmów

    void

    odrzucić prośbę o uprawnienia;

    Funkcja deny wygląda tak:

    ()=> {...}

FindCallbackResults

Zawiera wszystkie wyniki żądania wyszukiwania.

Właściwości

  • activeMatchOrdinal

    Liczba

    Numer porządkowy bieżącego dopasowania.

  • anulowano

    boolean

    Wskazuje, czy prośba o znalezienie została anulowana.

  • numberOfMatches

    Liczba

    Liczba dopasowanych elementów searchText na stronie.

  • selectionRect

    Opisuje prostokąt wokół aktywnego dopasowania we współrzędnych ekranu.

FindOptions

Opcje żądania znajdowania.

Właściwości

  • wstecz

    wartość logiczna opcjonalna

    Zgłoś, aby znaleźć dopasowania w odwrotnej kolejności. Wartością domyślną jest false.

  • matchCase

    wartość logiczna opcjonalna

    Oznacz, że wielkość liter ma znaczenie. Wartością domyślną jest false.

FullscreenPermissionRequest

Chrome 43 i nowsze wersje

Typ obiektu request powiązanego ze zdarzeniem DOM fullscreen permissionrequest.

Właściwości

  • pochodzenie

    string,

    Źródło ramki w elemencie webview, która zainicjowała żądanie pełnego ekranu.

  • allow

    void

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    ()=> {...}

  • odmów

    void

    odrzucić prośbę o uprawnienia;

    Funkcja deny wygląda tak:

    ()=> {...}

GeolocationPermissionRequest

Typ obiektu request powiązanego ze zdarzeniem DOM geolocation permissionrequest.

Właściwości

  • URL

    string,

    Adres URL ramki z prośbą o dostęp do danych geolokalizacji.

  • allow

    void

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    ()=> {...}

  • odmów

    void

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to działanie domyślne, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    ()=> {...}

HidPermissionRequest

Oczekuje

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM hid permissionrequest.

Właściwości

  • URL

    string,

    Adres URL ramki żądającej dostępu do interfejsu HID API.

  • allow

    void

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    ()=> {...}

  • odmów

    void

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to działanie domyślne, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    ()=> {...}

InjectDetails

Szczegóły skryptu lub arkusza CSS do wstrzyknięcia. Musisz ustawić kod lub właściwość pliku, ale nie można ustawić obu tych elementów jednocześnie.

Właściwości

  • kod

    ciąg znaków opcjonalny

    Kod JavaScript lub CSS do wstrzyknięcia.

    Ostrzeżenie: Zachowaj ostrożność podczas korzystania z parametru code. Jej nieprawidłowe użycie może narazić Twoją aplikację na ataki cross-site scripting.

  • plik

    ciąg znaków opcjonalny

    Plik JavaScript lub CSS do wstrzyknięcia.

InjectionItems

Chrome 44 i nowsze wersje

Typ wstrzykniętego elementu: kod lub zbiór plików.

Właściwości

  • kod

    ciąg znaków opcjonalny

    Kod JavaScript lub CSS do wstrzykiwania na pasujących stronach.

  • pliki

    string[] opcjonalny

    Lista plików JavaScript lub CSS do wstrzykiwania na pasujących stronach. Są one wstrzykiwane w kolejności, w jakiej występują w tej tablicy.

LoadPluginPermissionRequest

Typ obiektu request powiązanego ze zdarzeniem DOM loadplugin permissionrequest.

Właściwości

  • identyfikator

    string,

    Ciąg identyfikatora wtyczki.

  • nazwa

    string,

    Wyświetlana nazwa wtyczki.

  • allow

    void

    Zezwól na prośbę o uprawnienia. Jest to działanie domyślne, jeśli funkcja deny nie jest wywoływana.

    Funkcja allow wygląda tak:

    ()=> {...}

  • odmów

    void

    odrzucić prośbę o uprawnienia;

    Funkcja deny wygląda tak:

    ()=> {...}

MediaPermissionRequest

Typ obiektu request powiązanego ze zdarzeniem DOM media permissionrequest.

Właściwości

  • URL

    string,

    Adres URL ramki z prośbą o dostęp do multimediów użytkownika.

  • allow

    void

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    ()=> {...}

  • odmów

    void

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to działanie domyślne, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    ()=> {...}

NewWindow

Interfejs został dołączony do zdarzeń DOM newwindow.

Właściwości

  • podłączyć

    void

    Dołącz żądaną stronę docelową do istniejącego elementu webview.

    Funkcja attach wygląda tak:

    (webview: object)=> {...}

    • webview

      obiekt

      Element webview, do którego należy dołączyć stronę docelową.

  • odrzuć

    void

    Anuluj prośbę o nowe okno.

    Funkcja discard wygląda tak:

    ()=> {...}

PointerLockPermissionRequest

Typ obiektu request powiązanego ze zdarzeniem DOM pointerLock permissionrequest.

Właściwości

  • lastUnlockedBySelf

    boolean

    Wskazuje, czy ramka wysyłająca żądanie była ostatnim klientem, w którym blokada wskaźnika została wstrzymana.

  • URL

    string,

    Adres URL ramki, która żąda blokady wskaźnika.

  • userGesture

    boolean

    Określa, czy w wyniku gestu wprowadzania przez użytkownika zażądano blokady wskaźnika.

  • allow

    void

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    ()=> {...}

  • odmów

    void

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to działanie domyślne, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    ()=> {...}

SelectionRect

Opisuje prostokąt we współrzędnych ekranu.

Semantyka ograniczania jest podobna do tablicy – oznacza to, że współrzędna (left, top) jest zawarta w prostokącie, ale współrzędna (left + width, top) już nie.

Właściwości

  • wysokość

    Liczba

    Wysokość prostokąta.

  • lewa

    Liczba

    Odległość od lewej krawędzi ekranu do lewej krawędzi prostokąta.

  • góra

    Liczba

    Odległość od górnej krawędzi ekranu do górnej krawędzi prostokąta.

  • szerokość

    Liczba

    Szerokość prostokąta.

WebRequestEventInterface

Chrome 44 i nowsze wersje

Interfejs zapewniający dostęp do zdarzeń webRequest na stronie gościa. Szczegółowe informacje o cyklu życia żądania webRequest i powiązanych pojęciach znajdziesz na stronie interfejsu API rozszerzeń chrome.webRequest. Uwaga: zdarzenie chrome.webRequest.onActionIgnored nie jest obsługiwane przez komponenty WebView.

Aby pokazać, czym różni się użycie od interfejsu API webRequest API, poniżej znajdziesz przykładowy kod, który blokuje żądania gości w przypadku adresów URL pasujących do atrybutu *://www.evil.com/*:

webview.request.onBeforeRequest.addListener(
  function(details) { return {cancel: true}; },
  {urls: ["*://www.evil.com/*"]},
  ["blocking"]);

Dodatkowo ten interfejs obsługuje deklaratywne reguły webRequest w postaci zdarzeń onRequest i onMessage. Szczegółowe informacje o interfejsie API znajdziesz na stronie declarativeWebRequest.

Pamiętaj, że wystąpienia warunków i działań związanych z deklaratywnymi żądaniami webView powinny być tworzone na podstawie ich odpowiedników chrome.webViewRequest.*. Ten przykładowy kod deklaratywnie blokuje wszystkie żądania wysyłane do "example.com" w komponencie WebView myWebview:

var rule = {
  conditions: [
    new chrome.webViewRequest.RequestMatcher({ url: { hostSuffix: 'example.com' } })
  ],
  actions: [ new chrome.webViewRequest.CancelRequest() ]
};
myWebview.request.onRequest.addRules([rule]);

ZoomMode

Chrome 43 i nowsze wersje

Określa sposób powiększania w elemencie webview.

Typ wyliczeniowy

"per-origin"
Zmiany powiększenia zostaną zachowane w pierwotnym miejscu powiększonej strony. Oznacza to, że wszystkie pozostałe komponenty WebView w tej samej partycji, które zostały przeniesione do tego samego źródła, również zostaną powiększone. Co więcej, zmiany powiększenia w per-origin są zapisywane razem z pochodzeniem, co oznacza, że podczas przechodzenia do innych stron w tym samym źródle zostaną one powiększone o ten sam współczynnik powiększenia.

"per-view"
Zmiany powiększenia obowiązują tylko w tym komponencie WebView, a zmiany powiększenia w innych WebView nie mają wpływu na powiększenie tego komponentu. Ponadto podczas nawigacji resetowane są zmiany powiększenia per-view. Poruszanie się po komponencie WebView zawsze wczytuje strony z odpowiednimi współczynnikami powiększenia według źródła (w zakresie partycji).

"Disable"
Wyłącza całkowicie powiększanie w komponencie WebView. Treści zostaną przywrócone do domyślnego poziomu powiększenia, a wszystkie próby powiększenia zostaną zignorowane.

Właściwości

contentWindow

Odwołanie do obiektu, które może służyć do publikowania wiadomości na stronie gościa.

contextMenus

Chrome 44 i nowsze wersje

Podobnie jak interfejs ContextMenus API w Chrome, ale ma zastosowanie do webview, a nie do przeglądarki. Użyj interfejsu API webview.contextMenus, aby dodać elementy do menu kontekstowego użytkownika webview. Możesz wybrać typy obiektów, do których mają zastosowanie dodatki w menu kontekstowym, np. obrazy, hiperlinki i strony.

request

Interfejs zapewniający dostęp do zdarzeń webRequest na stronie gościa.

Metody

addContentScripts()

Chrome 44 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.addContentScripts(
  contentScriptList: [ContentScriptDetails,...ContentScriptDetails[]],
)

Dodaje reguły wstrzykiwania skryptów treści do elementu webview. Gdy webview przejdzie do strony pasującej do co najmniej 1 reguły, wstrzyknięte zostaną powiązane skrypty. Reguły można dodawać automatycznie lub aktualizować.

Poniższy przykład dodaje do elementu webview 2 reguły: „myRule” i „anotherRule”.

webview.addContentScripts([
  {
    name: 'myRule',
    matches: ['http://www.foo.com/*'],
    css: { files: ['mystyles.css'] },
    js: { files: ['jquery.js', 'myscript.js'] },
    run_at: 'document_start'
  },
  {
    name: 'anotherRule',
    matches: ['http://www.bar.com/*'],
    js: { code: "document.body.style.backgroundColor = 'red';" },
    run_at: 'document_end'
  }]);
 ...

// Navigates webview.
webview.src = 'http://www.foo.com';

Możesz opóźnić wywołanie metody addContentScripts, aż trzeba będzie wstawić skrypty.

Z przykładu poniżej dowiesz się, jak zastąpić istniejącą regułę.

webview.addContentScripts([{
    name: 'rule',
    matches: ['http://www.foo.com/*'],
    js: { files: ['scriptA.js'] },
    run_at: 'document_start'}]);

// Do something.
webview.src = 'http://www.foo.com/*';
 ...
// Overwrite 'rule' defined before.
webview.addContentScripts([{
    name: 'rule',
    matches: ['http://www.bar.com/*'],
    js: { files: ['scriptB.js'] },
    run_at: 'document_end'}]);

Jeśli po przejściu do źródła (np. foo.com) webview wywołuje metodę webview.addContentScripts, by dodać „myRule”, musisz poczekać na następną nawigację w celu wstrzyknięcia skryptów. Jeśli chcesz natychmiast zastosować wstrzykiwanie, executeScript wykona odpowiednie działanie.

Reguły są zachowywane nawet wtedy, gdy proces gościa ulegnie awarii lub zostanie zatrzymany, a nawet jeśli webview zostanie ponownie nadrzędny.

Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji skryptów treści.

Parametry

back()

chrome.webviewTag.back(
  callback?: function,
)

Jeśli to możliwe, przechodzenie wstecz o jeden wpis w historii. Odpowiednik: go(-1).

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Chrome 44 i nowsze wersje

    Parametr callback wygląda tak:

    (success: boolean)=>void

    • sukces

      boolean

      Wskazuje, czy nawigacja się powiodła.

canGoBack()

chrome.webviewTag.canGoBack()

Wskazuje, czy można przechodzić wstecz w historii. Stan tej funkcji jest przechowywany w pamięci podręcznej i aktualizowany przed każdym elementem loadcommit, więc najlepszym miejscem do jej wywołania jest loadcommit.

Zwroty

  • boolean

canGoForward()

chrome.webviewTag.canGoForward()

Wskazuje, czy można przechodzić dalej w historii. Stan tej funkcji jest przechowywany w pamięci podręcznej i aktualizowany przed każdym elementem loadcommit, więc najlepszym miejscem do jej wywołania jest loadcommit.

Zwroty

  • boolean

captureVisibleRegion()

Chrome 50 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.captureVisibleRegion(
  options?: ImageDetails,
  callback: function,
)

Przechwytuje widoczny obszar komponentu WebView.

Parametry

  • Opcje

    ImageDetails opcjonalnie

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (dataUrl: string)=>void

    • dataUrl

      string,

      Adres URL danych, który koduje obraz widocznego obszaru przechwyconej karty. Może być przypisana do właściwości „src” elementu HTML obrazu do wyświetlenia.

clearData()

chrome.webviewTag.clearData(
  options: ClearDataOptions,
  types: ClearDataTypeSet,
  callback?: function,
)

Czyści dane przeglądania na partycji webview.

Parametry

  • Opcje określające, które dane mają zostać usunięte.

  • Niestandardowe typy treści

    Typy danych do wyczyszczenia.

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Parametr callback wygląda tak:

    ()=>void

executeScript()

chrome.webviewTag.executeScript(
  details: InjectDetails,
  callback?: function,
)

Wstawia kod JavaScript na stronie gościa.

Poniższy przykładowy kod wykorzystuje wstrzykiwanie skryptów do ustawienia koloru tła strony gościa na czerwony:

webview.executeScript({ code: "document.body.style.backgroundColor = 'red'" });

Parametry

  • szczegóły

    Szczegóły skryptu, który ma zostać uruchomiony.

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Parametr callback wygląda tak:

    (result?: any[])=>void

    • wynik

      any[] opcjonalny

      Wynik skryptu w każdej wstrzykniętej ramce.

find()

chrome.webviewTag.find(
  searchText: string,
  options?: FindOptions,
  callback?: function,
)

Inicjuje żądanie znalezienia na stronie.

Parametry

  • searchText

    string,

    Ciąg do znalezienia na stronie.

  • Opcje

    Opcjonalnie FindOptions

    Opcje żądania znajdowania.

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Parametr callback wygląda tak:

    (results?: FindCallbackResults)=>void

    • wyniki

      FindCallbackResults opcjonalnie

      Zawiera wszystkie wyniki żądania wyszukiwania. Parametr results można pominąć, jeśli nie jest używany w treści funkcji wywołania zwrotnego, np. jeśli wywołanie zwrotne służy tylko do wykrycia, że żądanie wyszukiwania zostało zakończone.

forward()

chrome.webviewTag.forward(
  callback?: function,
)

Jeśli to możliwe, przewinie do przodu o jeden wpis w historii. Odpowiednik: go(1).

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Chrome 44 i nowsze wersje

    Parametr callback wygląda tak:

    (success: boolean)=>void

    • sukces

      boolean

      Wskazuje, czy nawigacja się powiodła.

getAudioState()

Chrome 62 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.getAudioState(
  callback: function,
)

Stan zapytań audio.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (audible: boolean)=>void

    • audible

      boolean

getProcessId()

chrome.webviewTag.getProcessId()

Zwraca wewnętrzny identyfikator procesu Chrome dla bieżącego procesu strony internetowej gościa, co pozwala podmiotom na umieszczanie na innych stronach dowiedzieć się, ilu gości ucierpi się po zakończeniu tego procesu. Dwóch gości będzie współdzieliło proces tylko wtedy, gdy należą do tej samej aplikacji i mają ten sam identyfikator partycji pamięci. Wywołanie jest synchroniczne i zwraca zapisane w pamięci podręcznej pojęcie bieżącego identyfikatora procesu przez umieszczanie. Identyfikator procesu nie jest taki sam jak identyfikator procesu systemu operacyjnego.

Zwroty

  • Liczba

getUserAgent()

chrome.webviewTag.getUserAgent()

Zwraca ciąg klienta użytkownika używany przez webview do obsługi żądań strony gościa.

Zwroty

  • string,

getZoom()

chrome.webviewTag.getZoom(
  callback: function,
)

Pobiera bieżący współczynnik powiększenia.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (zoomFactor: number)=>void

    • zoomFactor

      Liczba

      Bieżący współczynnik powiększenia.

getZoomMode()

Chrome 43 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.getZoomMode(
  callback: function,
)

Pobiera bieżący tryb powiększenia.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (ZoomMode: ZoomMode)=>void

    • ZoomMode

      Bieżący tryb powiększenia na urządzeniu webview.

go()

chrome.webviewTag.go(
  relativeIndex: number,
  callback?: function,
)

Przechodzi do wpisu w historii, używając indeksu historii względem bieżącej nawigacji. Jeśli żądana nawigacja nie jest możliwa, ta metoda nie daje żadnego efektu.

Parametry

  • relativeIndex

    Liczba

    Względny indeks historii, do którego należy przejść z pola webview. Na przykład wartość 2 umożliwia przejście do przodu o 2 wpisy w historii, jeśli to możliwe, a wartość -3 – przejście o 3 wpisy wstecz.

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Parametr callback wygląda tak:

    (success: boolean)=>void

    • sukces

      boolean

      Wskazuje, czy nawigacja się powiodła.

insertCSS()

chrome.webviewTag.insertCSS(
  details: InjectDetails,
  callback?: function,
)

Wstawia kod CSS na stronie gościa.

Parametry

  • szczegóły

    Szczegóły CSS do wstawienia.

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Parametr callback wygląda tak:

    ()=>void

isAudioMuted()

Chrome 62 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.isAudioMuted(
  callback: function,
)

Zapyta, czy dźwięk jest wyciszony.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (muted: boolean)=>void

    • Wyciszono

      boolean

isSpatialNavigationEnabled()

Chrome 71 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.isSpatialNavigationEnabled(
  callback: function,
)

Zapytania dotyczące tego, czy nawigacja przestrzenna jest włączona w komponencie WebView.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (enabled: boolean)=>void

    • włączone

      boolean

isUserAgentOverridden()

chrome.webviewTag.isUserAgentOverridden()

Wskazuje, czy ciąg znaków klienta użytkownika dla elementu webview został zastąpiony przez webviewTag.setUserAgentOverride.

loadDataWithBaseUrl()

chrome.webviewTag.loadDataWithBaseUrl(
  dataUrl: string,
  baseUrl: string,
  virtualUrl?: string,
)

Ładuje adres URL danych z użyciem określonego podstawowego adresu URL używanego na potrzeby linków względnych. Opcjonalnie zamiast adresu URL danych można wyświetlić użytkownikowi wirtualny adres URL.

Parametry

  • dataUrl

    string,

    Adres URL danych do wczytania.

  • baseUrl

    string,

    Podstawowy adres URL, który będzie używany na potrzeby linków względnych.

  • virtualUrl

    ciąg znaków opcjonalny

    Adres URL, który będzie wyświetlany użytkownikowi (na pasku adresu).

print()

chrome.webviewTag.print()

Drukuje zawartość pliku webview. Odpowiada to wywołaniu funkcji drukowania wykorzystującej skrypty z poziomu interfejsu webview.

reload()

chrome.webviewTag.reload()

Wczytuje ponownie bieżącą stronę najwyższego poziomu.

removeContentScripts()

Chrome 44 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.removeContentScripts(
  scriptNameList?: string[],
)

Usuwa skrypty treści z elementu webview.

Poniższy przykład usuwa dodaną wcześniej regułę „myRule”.

webview.removeContentScripts(['myRule']);

Możesz usunąć wszystkie reguły, wywołując:

webview.removeContentScripts();

Parametry

  • scriptNameList

    string[] opcjonalny

    Lista nazw skryptów treści, które zostaną usunięte. Jeśli lista jest pusta, wszystkie skrypty treści dodane do webview zostaną usunięte.

setAudioMuted()

Chrome 62 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.setAudioMuted(
  mute: boolean,
)

Ustawia stan wyciszenia komponentu WebView.

Parametry

  • wycisz

    boolean

    Wartość wyciszenia dźwięku

setSpatialNavigationEnabled()

Chrome 71 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.setSpatialNavigationEnabled(
  enabled: boolean,
)

Ustawia stan nawigacji przestrzennej w komponencie WebView.

Parametry

  • włączone

    boolean

    Wartość stanu nawigacji przestrzennej.

setUserAgentOverride()

chrome.webviewTag.setUserAgentOverride(
  userAgent: string,
)

Zastąp ciąg klienta użytkownika używany przez webview w żądaniach strony gościa. Zastąpienie spowoduje, że wartości nagłówka podpowiedzi klienta User-Agent i wartości zwrócone przez navigator.userAgentData będą puste w przypadku żądań strony gościa, do których zastosowano to zastąpienie.

Parametry

  • userAgent

    string,

    Ciąg znaków klienta użytkownika do użycia.

setZoom()

chrome.webviewTag.setZoom(
  zoomFactor: number,
  callback?: function,
)

Zmienia współczynnik powiększenia strony. Zakres i trwałość tej zmiany zależą od bieżącego trybu powiększenia w komponencie WebView (patrz webviewTag.ZoomMode).

Parametry

  • zoomFactor

    Liczba

    Nowy współczynnik powiększenia.

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Parametr callback wygląda tak:

    ()=>void

setZoomMode()

Chrome 43 i nowsze wersje
chrome.webviewTag.setZoomMode(
  ZoomMode: ZoomMode,
  callback?: function,
)

Ustawia tryb powiększenia na urządzeniu webview.

Parametry

  • ZoomMode

    Określa sposób powiększania w elemencie webview.

  • wywołanie zwrotne

    funkcja opcjonalnie

    Parametr callback wygląda tak:

    ()=>void

stop()

chrome.webviewTag.stop()

Zatrzymuje wczytywanie bieżącej nawigacji webview, jeśli trwa.

stopFinding()

chrome.webviewTag.stopFinding(
  action?: "clear"
|"keep"
|"activate"
,
)

Kończy bieżącą sesję wyszukiwania (wyczyści wszystkie podświetlenia) i anuluje wszystkie trwające żądania znajdowania.

Parametry

  • działanie

     opcjonalnie

    Określa, co zrobić z aktywnym dopasowaniem po zakończeniu sesji znajdowania. clear usunie podświetlenie aktywnego dopasowania. W przypadku elementu keep aktywne dopasowanie pozostanie podświetlone, a aktywne dopasowanie (activate) będzie podświetlone i będzie symulować jego kliknięcie przez użytkownika. Działanie domyślne to keep.

terminate()

chrome.webviewTag.terminate()

Powoduje wymuszanie wyłączenia procesu renderowania strony internetowej gościa. Może to mieć wpływ na wiele tagów webview w bieżącej aplikacji, jeśli korzystają z tego samego procesu, ale nie ma wpływu na tagi webview w innych aplikacjach.

Wydarzenia

close

chrome.webviewTag.close.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy okno gościa próbuje się zamknąć.

Ten przykładowy kod pozwala przejść z webview do about:blank, gdy gość próbuje się zamknąć.

webview.addEventListener('close', function() {
  webview.src = 'about:blank';
});

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    ()=>void

consolemessage

chrome.webviewTag.consolemessage.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy okno gościa zarejestruje komunikat konsoli.

Ten przykładowy kod przekazuje wszystkie komunikaty dziennika do konsoli narzędzia do umieszczania bez względu na poziom logowania czy inne właściwości.

webview.addEventListener('consolemessage', function(e) {
  console.log('Guest page logged a message: ', e.message);
});

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (level: number,message: string,line: number,sourceId: string)=>void

    • poziom

      Liczba

    • wiadomość

      string,

    • wiersz

      Liczba

    • sourceId

      string,

contentload

chrome.webviewTag.contentload.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy okno gościa uruchomi zdarzenie load, tj. podczas wczytywania nowego dokumentu. Nie obejmuje to nawigacji po stronie w bieżącym dokumencie ani asynchronicznych wczytywania zasobów.

Ten przykładowy kod zmienia domyślny rozmiar czcionki w elemencie body gościa po wczytaniu strony:

webview.addEventListener('contentload', function() {
  webview.executeScript({ code: 'document.body.style.fontSize = "42px"' });
});

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    ()=>void

dialog

chrome.webviewTag.dialog.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy okno gościa próbuje otworzyć okno modalne przez window.alert, window.confirm lub window.prompt.

Obsługa tego zdarzenia zablokuje proces gościa do czasu, gdy każdy detektor zdarzeń zwróci każdy detektor lub obiekt dialog stanie się nieosiągalny (jeśli został wywołany preventDefault()).

Domyślnym działaniem jest anulowanie okna.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (messageType: "alert" 
    |"confirm"
    |"prompt"
    ,messageText: string,dialog: DialogController)=>void

    • messageType

      "alert"
      |"confirm"
      |"prompt"

    • messageText

      string,

    • okno|okno dialogowe

exit

chrome.webviewTag.exit.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane po zakończeniu procesu renderowania treści internetowej dla gości.

Ten przykładowy kod powoduje wyświetlenie wiadomości pożegnalnej przy każdej awarii strony gościa:

webview.addEventListener('exit', function(e) {
  if (e.reason === 'crash') {
    webview.src = 'data:text/plain,Goodbye, world!';
  }
});

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (processID: number,reason: "normal" 
    |"abnormal"
    |"crash"
    |"kill"
    )=>void

    • processID

      Liczba

    • powód

findupdate

chrome.webviewTag.findupdate.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy dla aktywnego żądania znajdowania dostępne są nowe wyniki wyszukiwania. Może się to zdarzyć kilka razy w przypadku 1 żądania wyszukiwania, ponieważ znajdziemy odpowiedniki.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (searchText: string,numberOfMatches: number,activeMatchOrdinal: number,selectionRect: SelectionRect,canceled: boolean,finalUpdate: string)=>void

    • searchText

      string,

    • numberOfMatches

      Liczba

    • activeMatchOrdinal

      Liczba

    • selectionRect
    • anulowano

      boolean

    • finalUpdate

      string,

loadabort

chrome.webviewTag.loadabort.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy wczytywanie najwyższego poziomu zostało przerwane bez zatwierdzenia. Konsola wyświetli komunikat o błędzie, chyba że zdarzenie będzie domyślnie zablokowane.

Uwaga: po przerwaniu wczytywania zasobu po zdarzeniu loadabort nastąpi zdarzenie loadstop, nawet jeśli wszystkie wczytanie zasobu od ostatniego zdarzenia loadstop (jeśli jakieś zostało) zostało przerwane.

Uwaga: po przerwaniu wczytywania adresu URL informacji lub adresu URL JavaScriptu uruchamiane jest polecenie loadabort, a następnie element webview przechodzi do strony „about:blank”.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (url: string,isTopLevel: boolean,code: number,reason: "ERR_ABORTED" 
    |"ERR_INVALID_URL"
    |"ERR_DISALLOWED_URL_SCHEME"
    |"ERR_BLOCKED_BY_CLIENT"
    |"ERR_ADDRESS_UNREACHABLE"
    |"ERR_EMPTY_RESPONSE"
    |"ERR_FILE_NOT_FOUND"
    |"ERR_UNKNOWN_URL_SCHEME"
    )=>void

    • URL

      string,

    • isTopLevel

      boolean

    • kod

      Liczba

    • powód

loadcommit

chrome.webviewTag.loadcommit.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane po zatwierdzeniu obciążenia. Obejmuje to nawigację w obrębie bieżącego dokumentu oraz wczytywanie na poziomie dokumentu, ale nie obejmuje asynchronicznego wczytywania zasobów.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (url: string,isTopLevel: boolean)=>void

    • URL

      string,

    • isTopLevel

      boolean

loadredirect

chrome.webviewTag.loadredirect.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy żądanie wczytania najwyższego poziomu zostało przekierowane na inny adres URL.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (oldUrl: string,newUrl: string,isTopLevel: boolean)=>void

    • oldUrl

      string,

    • newUrl

      string,

    • isTopLevel

      boolean

loadstart

chrome.webviewTag.loadstart.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane po rozpoczęciu wczytywania.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (url: string,isTopLevel: boolean)=>void

    • URL

      string,

    • isTopLevel

      boolean

loadstop

chrome.webviewTag.loadstop.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane po zakończeniu wczytywania strony gościa na poziomie ramki (w tym wszystkich jej ramek podrzędnych). Obejmuje to nawigację w obrębie bieżącego dokumentu oraz wczytywanie na poziomie dokumentu, ale nie obejmuje asynchronicznego wczytywania zasobów. To zdarzenie jest uruchamiane za każdym razem, gdy liczba wczytań na poziomie dokumentu zmieni się z 1 (lub większej) do 0. Jeśli na przykład strona, która została już załadowana (czyli loadstop już raz) tworzy nowy element iframe, który wczytuje stronę, a drugi element loadstop uruchamia się po zakończeniu wczytywania strony iframe. Tę prawidłowość można często zauważyć na stronach, które wczytują reklamy.

Uwaga: po przerwaniu obciążenia wynikającego z umowy loadstop zdarzenie loadstop nastąpi ostatecznie po zdarzeniu loadabort, nawet jeśli wszystkie wczytania zatwierdzone od ostatniego zdarzenia loadstop (jeśli jakieś zostały) zostały przerwane.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    ()=>void

newwindow

chrome.webviewTag.newwindow.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy strona gościa próbuje otworzyć nowe okno przeglądarki.

Ten przykładowy kod utworzy w narzędziu do umieszczania nowy element webview i będzie nim poruszać się w przypadku każdego żądanego nowego okna:

webview.addEventListener('newwindow', function(e) {
  var newWebview = document.createElement('webview');
  document.body.appendChild(newWebview);
  e.window.attach(newWebview);
});

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (window: NewWindow,targetUrl: string,initialWidth: number,initialHeight: number,name: string,windowOpenDisposition: "ignore" 
    |"save_to_disk"
    |"current_tab"
    |"new_background_tab"
    |"new_foreground_tab"
    |"new_window"
    |"new_popup"
    )=>void

    • okno
    • targetUrl

      string,

    • initialWidth

      Liczba

    • initialHeight

      Liczba

    • nazwa

      string,

    • windowOpenDisposition

      "ignore"
      |"save_to_disk"
      |"current_tab"
      |"new_background_tab"
      |"new_foreground_tab"
      |"new_window"
      |"new_popup"

permissionrequest

chrome.webviewTag.permissionrequest.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy strona gościa musi zażądać specjalnych uprawnień od mechanizmu umieszczania.

Ten przykładowy kod przyzna stronie gościa dostęp do interfejsu webkitGetUserMedia API. Uwaga: aplikacja używająca tego przykładowego kodu musi sama określać uprawnienia audioCapture lub videoCapture w pliku manifestu:

webview.addEventListener('permissionrequest', function(e) {
  if (e.permission === 'media') {
    e.request.allow();
  }
});

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (permission: "media" 
    |"geolocation"
    |"pointerLock"
    |"download"
    |"loadplugin"
    |"filesystem"
    |"fullscreen"
    |"hid"
    ,request: object)=>void

    • Uprawnienia

      "media"
      |"geolocation"
      |"pointerLock"
      |"pobierz"
      |"loadplugin"
      |"system plików"
      |"fullscreen"
      |"hid"

    • Poproś

      obiekt

responsive

chrome.webviewTag.responsive.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy proces renderujący treści internetowe gościa ponownie stał się responsywny po braku odpowiedzi.

Ten przykładowy kod spowoduje, że element webview zacznie się stopniowo pojawiać lub znikać, gdy staje się on elastyczny lub nie odpowiada:

webview.style.webkitTransition = 'opacity 250ms';
webview.addEventListener('unresponsive', function() {
  webview.style.opacity = '0.5';
});
webview.addEventListener('responsive', function() {
  webview.style.opacity = '1';
});

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (processID: number)=>void

    • processID

      Liczba

sizechanged

chrome.webviewTag.sizechanged.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy rozmiar umieszczonych treści internetowych został zmieniony za pomocą autosize. Uruchamiany tylko wtedy, gdy włączona jest zasada autosize.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (oldWidth: number,oldHeight: number,newWidth: number,newHeight: number)=>void

    • oldWidth

      Liczba

    • oldHeight

      Liczba

    • newWidth

      Liczba

    • newHeight

      Liczba

unresponsive

chrome.webviewTag.unresponsive.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy proces renderowania treści internetowych gościa przestał odpowiadać. Jeśli gość zacznie ponownie odpowiadać, to wydarzenie zostanie wygenerowane raz z pasującym wydarzeniem elastycznym.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (processID: number)=>void

    • processID

      Liczba

zoomchange

chrome.webviewTag.zoomchange.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane po zmianie powiększenia strony.

Parametry

  • wywołanie zwrotne

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (oldZoomFactor: number,newZoomFactor: number)=>void

    • oldZoomFactor

      Liczba

    • newZoomFactor

      Liczba