Oto, co musisz wiedzieć na ten temat:
- Elementy
<ruby>
wyświetlają się lepiej z podziałami wierszy. - Pole Promise.try ułatwia tworzenie łańcuchów obietnic.
- Rozszerzenie PointerEvent zostało rozszerzone do jednoznacznego identyfikowania wielu długopisów.
- A to nie koniec.
Nazywam się Adriana Jara. Zobaczmy, co nowego dla deweloperów w Chrome 128.
Możliwość podziału wiersza: <ruby>
Element <ruby>
wzbogaca prezentację tekstu, zwłaszcza w językach Azji Wschodniej. Pozwala wyświetlać adnotacje fonetyczne lub inne informacje uzupełniające nad lub obok tekstu podstawowego.
Element typu rubin składa się z 2 głównych części: podstawy rubinu, która jest tekstem głównym, i tekstu adnotacji, którym jest zaznaczony ten element.
Wcześniej, jeśli baza rubina lub tekst rubinowy były dłuższe niż cały wiersz, były zapakowane osobno, tworząc wyzwania układu.
Teraz linia rubinowa z możliwością podziału wiersza umieszcza zawijany tekst adnotacji ruby na zawiniętym tekście podstawowym, zapewniając idealne renderowanie tekstu.
Przykłady i więcej informacji znajdziesz w artykułach dotyczących rozdzielania wierszy <ruby>
i właściwości CSS ruby-align.
Promise.try
Funkcja Promise.try
ułatwia obsługę błędów z użyciem obietnic. W tym przypadku istnieje wzorzec f
. Ta funkcja może być asynchroniczna i zwracać obietnicę albo nie. Aby używać semantyki obietnicy do obsługi błędów w obu przypadkach, musisz opakować funkcję w element Promise.
Można to osiągnąć za pomocą metody Promise.resolve().then(f)
, ale w tym przypadku tag f
zostałby niepotrzebnie asynchroniczny przy następnym taktowaniu.
Aby uniknąć tego problemu, należy użyć modelu new Promise(resolve => resolve(f()))
, który w ogóle nie jest ergonomiczny.
Promise.try
to prosty i prosty sposób, który pozwala osiągnąć to samo. Umożliwia uruchomienie łańcucha obietnic, które wychwytuje wszystkie błędy w modułach obsługi .catch
, zamiast obsługiwać zarówno synchroniczne, jak i asynchroniczne przepływy wyjątków.
Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji usługi Promise.try
.
PointerEvent.deviceproperty w przypadku pióra,
Programiści nie mieli sposobu na rozróżnienie 2 pojedynczych piór w digitalizatorze z obsługą atramentu. Istniejący atrybut PointerEvent.pointerId jest zaimplementowany na różne sposoby i nie zawsze zachowuje ważność przy każdym pociągnięciu atramentu lub interakcji z ekranem.
Rozszerzyliśmy interfejs PointerEvent
– dodaliśmy do niego nowy atrybut: deviceProperties
. Zawiera on atrybut uniqueId
reprezentujący trwały, unikalny identyfikator i wyizolowany z dokumentu, który umożliwia deweloperowi niezawodne identyfikowanie poszczególnych długopisów wchodzących w interakcje ze stroną.
Dzięki tej zmianie można na przykład ustawić określone kolory lub kształty piór dla każdego urządzenia wchodzącego w interakcję z cyfrowym ekranem.
Informacje o tym, jak zacząć korzystać ze zdarzeń wskaźników, znajdziesz w artykule Wskazywanie drogi na przyszłość.
I inne funkcje
Oczywiście istnieje też znacznie więcej możliwości.
Właściwość CSS
zoom
jest teraz zgodna z najnowszym standardem.Błędy tworzenia pliku
AudioContext
i renderowania dźwięku są teraz zgłaszane do usługiAudioContext.onerror
.Panel Animacje w DevTools rejestruje teraz animacje i możesz edytować
@keyframes
na żywo.
Przeczytaj pełne informacje o wersji
Więcej informacji
To tylko niektóre z najważniejszych informacji. Sprawdź te linki: dodatkowych zmian w Chrome 128.
- Nowości w Narzędziach deweloperskich w Chrome (128)
- Aktualizacje ChromeStatus.com w przypadku Chrome 128
- Lista zmian w repozytorium źródłowym Chromium
- Kalendarz wersji Chrome
Subskrybuj
Aby być na bieżąco, zasubskrybuj Kanał Chrome Developers w YouTube, a gdy będziemy mogli opublikować nowy film, otrzymasz e-maila z powiadomieniem.
Cześć Adrianę Jara. Gdy tylko Chrome 128 się ukaże, od razu opowiem, co nowego w Chrome.